कविता

नवा बंगला नवं झोपाळा कुठे बरे शोभेल चांगलासौधावर अंगणात बांधा ग्यालरीतही दिसे भलादुरून बघते कोणाचे ते नव्हते तेथे एकमतमन हिंदोळ्यावर विहरत होते मात्र मी ऐटीतखुल्या

Pustak पुस्तक म्हणजे निर्मळ दर्पणदिले प्रभूने अमोघ दान नऊ रसांचे इथे आकलनविविध विषय मांडीती सुज्ञ जनअखंड चाले विचार मंथनभवसागर हा पार करायासुकाणूच की पुस्तक साधनकामधेनू

Vasant Ritu ( Spring Season ) रामायणी निर्दाळुनी रावणविजयी झाले श्री रघुनंदनगुढ्या पताका उंच उभारूनजयनादे कोंदले नभांगणअति माजला कोरोनासूरसुखेनैव करि नरसंहारकोणी रोखू शके न त्यालाभीती

सुप्रभाती मन रोज जातसे त्या कृष्णाकाठीकशा कधि आणि कुणि बांधल्या या रेशीमगाठी दरी खोऱ्यातील बिकट ति वाटजीवन अवघे डोंगर घाटनैराश्य मेघ भवति घनदाटसावरिले संकटी सख्यांनी

Earth Day 2021 नवे साल संदेश नवानव तरु लावा जुनीही जगवाविशाल तरुवर खरेच ऋषीवरछाया शीतल देती जीवा हरित वसन अन लता फुलांनीवसुंधरेला सजवा नटवाप्राणवायू लाभेलच

Manogat Kapatatlya Pustakache छान पुस्तके कपाटातलीबोलु लागली आज अचानक“जीव गुदमरे कपाटात याकुठे हरवले दर्दी वाचक”? कपाटातली धुळ झटकण्यारोज सकाळी येतो नोकरअक्षरशत्रू असतानाहीमायेने तो फिरवीतो कर

पाऊस वाजतो दारी काय चुकलं , किती चुकलं कोण भिजलं, कोण सुकलं पुलाखालचं पाणी सुद्धा वाहून वाहून वाहून थकलं.. पाणीच काय, पूल सुध्दा वाहून गेला

संयम शिकविणारी फार सुंदर कविता… “मी सुद्धा चुकलो असेन”,एवढं मनात आणा!धनुष्य मग हातातलं,जरा संयमानंच ताणा! बाणच हळू कानात सांगेल,‘ठेव मला भात्यात!एवढं ऊन, एवढा पाऊस,असणारच की

दिवाळी चा फराळ डबे हुडकून खाण्यात जी मजा आहे ना ती काही न्यारी च आहे. प्रत्येकानं लहानपणी अनुभवलेल्या प्रसंगावर कविवर्य मंगेश पाडगावकर यांनी अतिशय लोभस,