कविता

Bhavachya Sagari विषय – मनाचे किनारे (Edges of the mind) शीर्षक – भवाच्या सागरी भवाच्या सागरीजीव नौका डुबे ।तिला सावरायामनाचे किनारे ।1। घेऊनी आपदायेई चक्री

Moisture उष्ण वात चैत्र मासीशीत झुळूक वाऱ्याची ।शब्द जुळविती मनीओल आगळ्या स्मृतींची ।।1 सुख दुःखा मिसळुनीवस्त्र विणले मानवा ।भाळी लिहुनी प्राक्तनादिला जन्म एक नवा ।।2

Bakul मांडवीच्या तटी शोभेपवित्र तीर्थ चाफळ ।समर्थांच्या ध्यानि मनीश्री राम मूर्ती शामल ।। राऊळाच्या अंगणातमोहरलेला बकुळ ।वृक्षावरी शोभतसेपुष्प नाजूक कोमल ।। मंद गंध भुलवितोखुळावतो आसमंत

Parody poem चाल: सांग सांग भोलानाथ बोल कान्हा कृष्णा बोललोणी चोरलेस कायकाठी घेऊन शिंक्यावरचेमडके फोडलेस काय —कृष्णा बोल दूध तूप दही आतानाही शिंक्यावरीनाही मंथन नाही

Daughter अंकुरला बाल जीव कुशीत तुझ्या आईकन्या म्हणून मजला टाकू नकोस आईखुडू नकोस नाजूकशी शुभ्र जाईची कळीनाते युगायुगांचे नाळ तुजसी जोडलीकन्या नकोच म्हणती म्हणूदेत कोणी

Ornaments of “Halwa” निळ्या नभात उगवलीसुरेख शुभ्र चांदणीतेजस्विनी कुणी रमणीअवनिवरी स्मितवदनी चंद्रकळा खुलवित अतिकर्पूर गौरकांतीचाफेकळी नाकामध्येनथ टपोर मोती कुंडले कानात डुलेझुळूक कानी बोलतेनाजूकशी चंद्रकोरविशाल भाळी

Rituraj Battishi रमवाया रसिक जना ऋतुराजा ये दारी । कानात समीर सांगतो होई धरा बावरी ।। दशदिशात पुष्पगंध आसमंत दाटला । नवपल्लव रानी वनी हा